mooping's journal

Wednesday, January 18, 2006

Mooping Too!

นี่ก็หมูปิ้งเหมือนกัน




ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัวมาก่อน แต่บังเอิญชื่อเหมือนกัน หมูปิ้งก็เลยขออนุญาตนำรูปหมูปิ้ง หนุ่มน้อยพันธุ์บางแก้ว มาอวดโฉมกันที่นี่ ใครสนใจเรื่องของหนุ่มสุดหล่อตัวนี้ก็แวะไปที่นี่นะคะ (ช่วยประชาสัมพันธ์)

http://spaces.msn.com/members/MooPingGoGo/

Sunday, January 15, 2006

The Flu

เดอะฟลู แฟชั่นฤดูหนาว


สวัสดีปีใหม่นะค้า เปิดหน้าแรกของปีใหม่ ก็ไม่ค่อยแฮปปี้สักเท่าไรแล้วล่ะค่ะ เพราะทุกคนในครอบครัวขี้มูกโป่งกันถ้วนหน้า แต่ที่โป่งมากและเป็นเอามากที่สุดก็หมูปิ้งตัวน้อยๆที่น่าสงสารนี่เอง เป็นมาเกิน เจ็ดวันได้แล้ว ผู้นำเชื้อไวรัสต้นเหตุของไข้หวัดลุกลามไปทั่วบ้านก็นี่เลย อาม่าคนเก่ง ต่อมาก็เป็นปะป๋า ตามติดด้วยหมูปิ้ง ต่อด้วยอากง แล้วมาทิ้งทวนที่มาม้า ซึ่งนั่งเบ่งขี้มูกมาได้สองสามวันแล้ว แข่งกะหมูปิ้ง ไม่มีใครยอมน้อยหน้าใคร ตอนนี้อาวุธประจำกายของสาวน้อยและไม่น้อยทั้งสองก็ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นอื่นใด นอกจากทิชชู สำคัญมากๆเลยนะคะ ขาดไม่ได้

ประมาณเดือนธันวา หมูปิ้งไปเจ็บตัวรับเข็มฉีดยาป้องกันไข้หวัดเรียบร้อยแล้วนะ แต่ดันหนีไม่พ้นเงื้อมมืออันไม่ปราณีของไวรัสตัวดีไปได้ เจ็บตัวฟรีแล้วยังต้องมาระทมกับไข้ตัวร้อน ไอ คัดจมูก เจ๊บคอ น้ำมูกไหล เป็นครบทุกรูปแบบ สองวันแรกกินอะไรไม่ได้เลยแม้กระทั่งน้ำ คงเพราะเจ็บคอมาก วันที่สามเลยต้องโดนหามเข้าห้องอีอาร์อีกตามระเบียบ รับน้ำเกลือไปหนึ่งถุงเป็นที่เรียบร้อย ดูเหมือนว่าพอได้น้ำเกลือแล้วหมูปิ้งจะดูแจ่มใสขึ้นหน่อย แต่อาการหวัดก็มิได้เซย์บายไปแต่อย่างใด ยังคงตามรบกวนให้หมูปิ้งไม่เป็นอันหายใจ ตอนกลางคืนก็ไอคอกแค่กๆแล้วก็ร้องไห้ด้วยความหงุดหงิด เดือดร้อนปะป๋าต้องตื่นขึ้นมาอุ้ม เดินไปเดินมากล่อมให้หมูปิ้งหลับลงอีกครั้งเป็นเวลาสามคืนติดๆกัน

นับว่าตั้งแต่หมูปิ้งไม่สบายวันแรกจนถึงวันนี้ ทุกๆคนเหน็ดเหนื่อยกันมาก เพราะทั้งเป็นกังวล ทั้งต้องเอาใจใส่หมูปิ้งเป็นพิเศษ เพราะหมูปิ้งจะหงุดหงิดมาก ซึ่งมาม้า ปะป๋าเข้าใจดี แล้วก็อยากให้หมูปิ้งหายๆไวๆ กลับมาร่าเริงยิ้มแย้มเหมือนเดิม

หมูปิ้งในวันนี้อายุ สิบเจ็บเดือนแล้วค่ะ เดินเหิรคล่องเเคล่งปราดเปรียว พัฒนาการทางภาษาก็ยอดเยี่ยม แม้จะยังพูดภาษาเบบี้อยู่ แต่หมูปิ้งจะเข้าใจสิ่งที่ผู้ใหญ่พูดทุกอย่าง ครบทั้งสามภาษา ไทย แมนดาริน และอังกฤษ ทางด้านดนตรีหมูปิ้งก็ชอบเต้น โยกมือ ขยับแขนขาไปตามจังหวะเพลงมันๆ เพลงสไตล์ที่ทำให้หมูปิ้งคึกเป็นพิเศษ (เท่าที่มาม้าสังเกตนะ) ก็ ฮิบฮอปกับลูกทุ่ง (วันนี้มาม้าเปิดวีซีดี เรื่อง แหยม ยโสธร หมูปิ้งก็ดิ้นดีจัง) อ้อ เพลงคอนเสิร์ตป้าเบิร์ด ธงไชยด้วย (ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณน้าอาร์ตี้อีกครั้งที่อดหลับอดนอน เผาซีดีมาให้มาม้าอยู่เป็นประจำ ขอบคุณค่า รักน้าอาร์ตี้จัง) ส่วนพัฒนาการเจริญเติบโตของร่างกาย ก็นับว่าดีพอใช้ หมูปิ้งน้ำหนักขึ้นมาอีกนิดหน่อย (ยังใช้ผ้าอ้อมเบอร์สามเหมือนเดิม) แต่ตัวสูงขึ้นเยอะ ความสวยน่ารักก็ยังคงโดดเด่นไม่เสื่อมคลายนะคะ

เด็กดีวันนี้
หมูปิ้ง : อดทนนั่งทับอึตัวเองอยู่เป็นเนิ่นนาน เพราะไม่มีใครเปลี่ยมผ้าอ้อมให้ซะที่ ฮือ
มาม้า ปะป๋า: โอ๊ะ โอ อึตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยลูก ปะป๋ามาม้าไม่ได้กลิ่น (เพราะเป็นหวัดอยู่ ก็เลยไม่ได้กลิ่นอะไรเลยอะ)