Memo from Mommy to You

บันทึกจากแม่ถึงหมูปิ้ง

มีหลายครั้งเหลือเกินที่แม่อยากมีเวลาว่างๆอย่างนี้ มานั่งรวบรวมความคิดความรู้สึกจากใจ เขียนบันทึกให้หมูปิ้งอ่าน

หลายต่อหลายครั้งในสถานะของความเป็นแม่ ที่แม่รู้สึกว่า ทำหน้าที่ได้ไม่ดีเท่าที่ใจต้องการ แม่ก็เลยอยากจะมาบอก เผื่อหมูปิ้งโตขึ้นแล้วได้มาอ่านบันทึกฉบับนี้ มันอาจจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตของหมูปิ้งมากไปกว่าเดิม แต่แม่ก็อยากให้หมูปิ้งได้รับรู้

แม่ยอมรับว่ามีหลายครั้งที่แม่ดุหมูปิ้ง โกรธหมูปิ้งเวลาที่หมูปิ้งไม่เชื่อฟัง หรือไม่ทำอะไรอย่างที่ใจแม่คิด แต่ทุกครั้งที่ดุเสร็จ แม่จะเสียใจทุกครั้งที่แม่ยอมให้อารมณ์มาอยู่เหนือเหตุผล หมูปิ้งยังเด็กนัก ตอนนี้อายุยังแค่สองขวบกว่าๆ ก็คงจะซนหรือทำอะไรผิดโดยไม่ตั้งใจ และไม่มีเจตนาในทางที่ผิด แต่แม่ก็กลับใช้บรรทัดฐานของผู้ใหญ่มาตัดสินลูก และยังมีอีกหลายๆครั้งเช่นกันที่แม่ยังตัดความรู้สึกที่อยากจะมีชีวิตส่วนตัวไม่ขาด และทำให้เกิดอารมณ์ขุ่นเคืองเวลาที่ต้องคอยดูแลหมูปิ้ง และไม่ได้ทำอะไรให้ตัวเอง แม่ต้องขอโทษด้วยนะลูกนะ แท้จริงแล้ว ในความเป็นแม่ แม่ต้องยอมละทิ้งทุกอย่างเพื่อลูก

อยากบอกเป็นพันๆครั้งนะว่ารักหมูปิ้งมากๆ นับจากวันนี้ แม่ก็คงมีบ้างที่พลาดพลั้งเผลอไผลไปกับอารมณ์ไม่ดีๆทั้งหลาย แต่แม่จะพยายามทำใจให้สงบและเป็นแม่ที่ดีของลูก อีกไม่นานหมูปิ้งก็จะมีน้องแล้ว หมูปิ้งคงดีใจที่มีเพื่อนเล่นด้วยสักที เพราะหมูปิ้งเป็นเด็กขี้เหงา ชอบสนุกซุกซนอยู่ตลอดเวลา การได้มีน้องคงเป็นของขวัญที่หมูปิ้งปลื้มและยินดี

ท้ายสุดนี้ แม่อยากบอกว่า หมูปิ้งเป็นเด็กที่พิเศษมากๆ และแม่ก็รู้สึกดีใจที่มีลูกที่น่ารัก ร่าเริงยิ้มแย้มเจ่มใส จิตใจดีงามอย่างหมูปิ้งมาเป็นลูกของแม่ รักลูกมากจ้ะ

หมูปิ้งเมื่อแรกเกิด สิงหาคม ค.ศ. 2004