Goodbye Bach

มาอัพกันก่อน ช่วงที่มาม้าหมูหายไปเนี่ย เรื่องเยอะค่ะ หาหมอแทบจะทุกอาทิตย์ คือตั้งแต่เป็น หลอดลมอักเสบ (Bronchitis) แล้ว ก็มี ริดสีดวง (Hemorrhoid) ตามมาอีกเกือบเดือน กว่าจะได้เจอหมอเฉพาะทาง ไอ้เม็ดเป้งๆ เจ็บๆนี่มันก็ยุบไปแล้ว เสียเวลานั่งรอหมอจิงๆ ต่อจากนั้นก็ ผื่นค่ะ ทั่วต้นขาทั้งสองข้าง ตามมาเสียบแบบไม่เว้นช่องว่างเลย คันยิกๆเป็นเวลาสองสัปดาห์ เกาก็ไม่ได้ ยิ่งเกายิ่งคัน วิธีแก้คือเอาน้ำเย็นเจี๊ยบจากฝักบัวนี่แหละ รดทั่วขาให้มันชาๆ ช่วยลดอาการคันได้ชั่วคราวค่ะ แต่ก็ดีกว่าหายาโน่นยานี่มาทา เพราะทาแล้วก็ไม่แน่ใจว่า แทนที่จะช่วย กลับทำให้แย่ไปอีกหรือเปล่า มาจนถึงวันนี้ อาการผื่นอำลาไปแล้วค่ะ ขากลับมาขาวเรียบเหมือนเดิม แต่ชะตากรรมยังไม่หมดเท่านี้ จะเฉลยตอนท้ายของได

มาแนวซื้งนิสส์ๆ September 9, 2006 at home

ส่วนคุณน้องหมูปิ้งก็สบายดีค่ะ กินอิ่ม นอนหลับ ของเล่นเพียบ อาม่าแทบจะซื้อให้ทุกวัน จนมาม้า ปะป๋าไม่ต้องควักกระเป๋าซื้ออะไรให้เลย เพราะของเล่นแทบจะล้นบ้านอยู่แล้ว แต่เวลาพาออกไปซื้อผ้าอ้อมที่ทาร์เก็ต ด้วยความที่ได้ของเล่นบ่อยมาก คุณเธอก็จะร้องเอาแต่ของเล่นทุกครั้ง แต่ปะป๋ามาม้าใจแข็งค่ะ ไม่ซื้อ ท้ายสุดก็มีแค่ผ้าอ้อมติดรถกลับบ้านไป บางทีทนลูกตื๊อไม่ไหว ปะป๋าใช้นโยบายประหยัด แวะเข้าแมคโดนัลด์ซื้อแฮปปี้มีล ตัวปะป๋าได้กินเบอร์เก้อ ส่วนน้องหมูปิ้งได้ของเล่น ก็เป็นอันเลิกบ่นไป สบายหูกันทั้งพ่อทั้งแม่

@Pier 39, September 29, 2006

ย้อนหลังไป เมื่อวันศุกร์ที่ สิบสาม เดือนตุลาที่ผ่านมา ครอบครัวเราสูญเสียสมาชิกไปหนึ่งหน่อ ไม่ใช่ใครอื่นไกล เห็นหน้ากันทุกวัน เป็นปลากัดหนุ่มที่เราเลี้ยงไว้มาเป็นปีๆ ตั้งแต่สมัยอยู่คอนโด ชื่อ บาค (ตามชื่อนักประพันธ์เพลงคนโปรด Johann Sebastian Bach) มาม้ารักบาคมาก เพราะเลี้ยงมาเองกะมือ จนเมื่อสองสามเดือน มาม้าถอยอาควาเรี่ยมอันใหม่ให้ เพราะเห็นบาคอยู่ในถ้วยมานาน คงเบื่อ อาความเรียมอันนี้ ตกแต่งด้วยหินและต้นไม้อย่างส่วยงาม แต่ไม่มีฝาครอบ บาคก็อยู่ได้มาเป็นเดือนๆ จนมีอยู่วันนึง บาคนึกยังไงไม่รู้ กระโดดออกมา ตกอยู่บนพื้น แล้วก็ไม่มีใครเห็น พอดีมาม้าเดินไปหาของแถวตู้ที่วางอาความเรี่ยม เจอบาคนอนนิ่งอยู่ ตกใจมาก รีบตะโกนเรียกปะป๋าให้มาช่วย ปะป๋าทีแรกเห็นก็บอกว่าบาคไปแล้ว แต่บาคกะกระดิกตัวนิดนึง เหมือนจะบอกว่า ยังไม่ไปไหน ปะป๋าก็เลยจับบาคกลับคืนสู่บ้านตามเดิม ด้วยสภาพที่ทรุดโทรม เพราะคงนอนดิ้นบนพื้นมานาน ไม่แน่ใจว่านานแค่ไหน แต่ยังไม่ถึงกับไม่รอด

Bach in the new house.

บาคโทรมอยู่ในบ้านหลายวัน ทำให้มาม้าใจคอไม่ดีเลย ได้แต่มองดูอาการ ผ่านไปหกเจ็ดวัน บาคดูดีขึ้นมาก เกือบจะเหมือนปกติแล้ว พอคืนวันที่ 12 ตุลา (ย่างเข้าเช้าวันที่ 13) มาม้าบอกปะป๋าว่า เอาบาคไปอยู่อาควาเรี่ยมอันใหญ่เถอะ เพราะอันใหญ่มีฝาครอบ บาคจะได้ไม่กระโดดอีก (อาควาเรี่ยมอีกอัน มีปลานานาชนิด) แต่ปะป๋าบอก รอใ้ห้อาการดีร้อยเปอร์เซนต์ค่อยเอาไปรวมกะปลาอื่นดีกว่า

ปรากฏว่า เช้าวันที่ 13 มาม้าตื่นมาเข้าห้องน้ำตอนตีห้าครึ่ง (ปะป๋าออกไปทำงานตั้งแต่ตีห้า) เจอโน้ตที่ปะป๋าเขียนไว้แนบอาควาเรียม บอกว่า "มาม้า เสียใจด้วย บาคกระโดดออกมาอีกแล้ว และคราวนี้ไม่รอด" มาม้าอ่านแล้วก็ทำใจ เสียใจแต่คิดว่าบาคคงอยากไปจริงๆล่ะ ห้ามเขาไว้ไม่ได้ บ้านใหม่ของบาคก็เลยว่างเปล่า หมูปิ้งเมื่อไม่เห็นบาคก็ถามหา มาม้าก็ได้แต่บอกว่า Bach goes to heaven แล้วนะ บายๆบาคนะ

ทุกวันนี้หมูปิ้งลืมบาคไปแล้วล่ะ เพราะบ้านของบาคก็ถูกเก็บเข้าตู้ไปเรียบร้อยแล้ว แต่หมูปิ้งก็ยังมีปลาให้ดูอีกหลายตัว ทั้ง สกาเล็ต แค้บบี้ อิ้งค์ ปลานีออนอีก แปดตัว รวมหอยทากอีก สี่ตัว ชื่อ sofie, soba, sogo, soso แล้วก็สมาชิกดั้งเดิมของครอบครัวที่อยู่กับเรามาตั้งแต่หมูปิ้งยังไม่เกิด จริงๆแล้วตั้งแต่มาม้ายังไม่รู้จักกะปะป๋าเลย นั่นก็คือ พี่Roxy นั่นเอง

^ Scarlet, Cabby and Ink

^ Roxy

ก่อนที่จะหายหน้าหายตาไปอีกหลายวัน เพราะำใกล้ๆที่จะมาถึงนี่ก็มีทั้งเทศกาล Thanksgiving เอย คริสต์มาสเอย ซึ่งแม้ว่ามาม้าจะได้หยุดมั่งนะคะ แต่คงง่วนเลี้ยงหมูปิ้งค่ะ เพราะท่านปะป๋าจอมงกจะไปทำงานค่ะ ไม่ยอมหยุด ปีที่แล้วก็อย่างงี้เหมือนกัน เฮ้อ แทนที่จะหยุดอยู่กับครอบครัวอย่างชาวบ้านเค้ามั่ง ทำใจค่ะ ทำใจ

แล้วก็หลังปีใหม่นี่ ได้ฤกษ์งามยามดียิ่ง มาม้ารอมาสองปีแล้ว คราวนี้ได้กลับเมืองไทยเสียที พาหมูปิ้งไปเยี่ยมญาติๆที่เมืองไทยเป็นครั้งแรกเลย ก็เลยไปเดือนนึงเลย เอาให้อิ่ม เรื่องของเรื่องคือกะไปกินค่ะ กินให้หนำเลย แล้วปะป๋าก็ขอติดๆเกี่ยวๆไปด้วยสิบวัน ก็เลยจัดทริปซะเลย ไปหัวหินค่ะ 4 วัน 3 คืน พาคุณยายกะคุณน้าสุดหล่อ ปิงปิง ไปกัน 5 ชีวิตนี่แหละ ตะแรกจะไปซักอาทิตย์นึงเลย แต่ค่าโรงแรมสุดโหดในหัวหินทำให้ต้องลดคอสค่ะ เหลือแค่สี่วัน แต่ก็คงกินแหลกแน่ๆ อาหารทะเลอะนะ ไม่มีพลาด อีกประการนึงที่ทำให้ได้กลับเมืองไทยคราวนี้เพราะ ปีหน้าราวๆเดือนมิถุนายน หมูปิ้งก็จะได้ต้อนรับน้องตัวนิดๆ ซึ่งยังไม่รู้ว่าเป็นหญิงหรือชายนะ แต่หมูปิ้งก็ชอบหมดแหละ อยากมีน้องมานานแล้ว ใจจริงมาม้าไม่ชอบมีน้องหรอกค่ะ เพราะไ้อ้อาการผะอืดผะอม กินอะไรก็ไม่ไ้ด้ อยากจะอาเจียนอย่างเดียว เรี่ยวแรงก็ไม่มี แบบว่าทรมานมาก แต่เพื่อหมูปิ้ง มาม้าทนนะลูก พอมีน้องคนนี้แล้ว ก็ำพอแล้วนะ มาม้าไม่ไหวละ แก่แล้ว

แถมด้วยภาพใหม่ๆตบท้ายค่ะ

นี่ก็อาม่าซื้อมาให้ขับ October 19, 2006

โดนจับมัดผมซะเรียบแปร้เป็นอาหมวย November 2, 2006


ทุกเช้าเลย อาบน้ำเสร็จโดนจับห่อแบบนี้แหละ ก่อนแต่งตัว November 9, 2006